Tak jak wspominaliśmy wcześniej w naszym artykule o spółce z o.o. dzisiaj pokrótce opiszemy temat, który może zaciekawić osoby chcące prowadzić biznes na trochę innych zasadach niż w formie jednoosobowej działalności gospodarczej czy w formie spółki kapitałowej. Zagadnieniami poruszanymi w poniższym opracowaniu będą tematy związane ze spółką komandytową.
Spółka komandytowa jest spółką osobową (tak samo, jak spółka jawna czy partnerska), do założenia której nie wnosi się określonego kapitału przy jej założeniu tak jak ma to miejsce w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Do powołania spółki do życia niezbędne jest sporządzenie umowy w formie aktu notarialnego oraz wpisanie jej do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy). Dopiero wtedy możemy mówić, że spółka została powołana do życia i zaczęła swoje istnienie. W spółce tej występują 2 podmioty będące wspólnikami . Komplementariusz – którym może być zarówno osoba fizyczna jak i osoba prawna (np. sp. z o.o.). Komplementariusz jest tym udziałowcem, który:
Drugim wspólnikiem natomiast jest komandytariusz. W tym przypadku również może nim być zarówno osoba fizyczna jak i sp. z o.o. Zakres działania takiego wspólnika jest całkowicie odmienny od komplementariusza gdyż:
Jak widać z powyższego wspólnicy takiej formy działalności są inaczej postrzegani przez przepisy prawa i mają zupełnie inne zadania niż ma to miejsce w innych formach spółek gdzie wszyscy są jawni i mogą razem lub osobno dokonywać różnych czynności. Niesie to za sobą zarówno korzyści jak i wady, które nie zawsze są możliwe do pokonania przez wspólników.
Spółka komandytowa może samodzielnie decydować o zobowiązaniach i czynnościach prawnych, w które chce się angażować. Strona spółki dysponuje zdolnością do zatrudniania pracowników, zawierania umów najmu i kupna, pożyczek oraz kredytów. Rejestracja spółki komandytowej umożliwia prowadzenie biznesu dopuszczonego do obrotu handlowego, w którym jedna osoba jest odpowiedzialna za wkład finansowy, natomiast druga odpowiada za organizację i sprawy firmy. W związku z tym do zawarcia tego rodzaju spółki potrzeba co najmniej dwóch wspólników – komplementariusza i komandytariusza, których funkcje objaśnialiśmy we wcześniejszej części artykułu.
Proces rejestracji spółki komandytowej jest mniej skomplikowany i krótszy niż w przypadku zakładania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wystarczy spełnić dwa warunki – znaleźć wspólnika, który zgodzi się zostać komplementariuszem lub komandytariuszem i zarejestrować elektronicznie spółkę w Krajowym Rejestrze Sądowym. Pomijany jest proces wnoszenia funduszu pokrywającego kapitał zakładowy, powoływania zarządu i innych organów w związku z umową spółki lub obowiązującą ustawą. Spółka komandytowa powstaje w momencie rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. W kolejnych etapach należy dostarczyć dane uzupełniające do urzędu skarbowego, takie jak: miejsce prowadzenia działalności, szacowana liczba zatrudnionych osób, numery rachunków bankowych.
Umowa spółki komandytowej jest sporządzana w formie aktu notarialnego i obejmuje wszystkie postanowienia spółki. Umowę bez udziału notariusza można podpisać przez wzorzec umowy dostępny w systemie teleinformatycznym Ministerstwa Sprawiedliwości. W przeciwieństwie do spółki z o.o. w umowie określa się sumę komandytową oraz wkłady wnoszone przez wszystkich wspólników z oznaczeniem ich wartości. Pozostałe informacje, które powinny znaleźć się w akcie umowy to:
Założenie tej działalności gospodarczej wymaga prowadzenia księgowości — dowiedz się, na czym polega księgowość spółki komandytowej i jakie jej formy są dopuszczalne! W kolejnym artykule opiszemy główne wady i zalety spółki komandytowej.